Λοιπόν, καλωσορίσατε στο καινούριο μου μπλογκ. Ή μάλλον... Καλώς σας ήβραμεν.
Σήμερα εν η πρώτη μου μέρα ως "φοιτήτρια" εις την Θεσσαλονίκη. (Ε βασικά, ακόμα εν εγράφτηκα, αλλά ντάξει, ούλλοι που κάπου αρκέφκουν). Εσκέφτουμουν τζιαιρό πριν ότι ήθελα να κάμω ένα κυπριακό μπλογκ. Τίποτα σπουδαίο, μόνο σκέψεις.. Σιονοτές.
Να φκάλλω πράματα που μέσα μου, οι απαραίτητα όπως τα σκέφτουμαι (γιατί έχω την τάση να καλαμαρίζω μες τον εγκέφαλο μου -μιας τζαι οι πρώτες μου λέξεις/σκέψεις εγινήκαν στην καλαμαρίαν-) αλλά όπως θα μου εφκαίναν αν τα εμιλούσα σε κάποιον "δικό".
Εν έβρισκα όμως λόγο να το κάμω, γιατί είχα ήδη το άλλο μου το μπλόγκι τζαι άρεσκεν μου τζι εν ήθελα να το "μοιράσω". Τωρά όμως, που έφυα.. Ένιξερω. Εν τζι εν ότι επήα στο πέρα. Αλλά όσο να 'ναι, φαίνεται μου λλίο σαν να κρατάς επαφή με τζείνο που μινίσκει "πίσω".
Τωρά καταλαβαίνω τζαι τους άλλους τους Κυπραίους μπλόγκερς που μινίσκουν σε άλλες χώρες τζι έχουν κυπριακά μπλόγκς. Παλιά εν τα έκαμνα χάζι τζι εβαρκούμουν τζαι λίο να θκιαβάζω κυπριακά μες τα μπλογκς. Άκουα τα ούλλη μέρα εξάλλου. Εφαίνετουν μου πολλά πεζό, λίο ρηχό.
Έτσι ένι όμως. Κάποιες φορές γυρέφκεις τον "λογοτεχνικό" το λόγο.
Κάποιες άλλες απλά θέλεις έναν τρόπο να λέεις τζείνα που σκέφτεσαι.
Να τα σιονόνεις τζαι να μεν σκέφτεσαι με σύνταξη με σειρά.
Τούτο θέλω τζι εγώ σε τούτο το μπλογκ.
Να σιονώνω.
Ξέρω, πως τωρά τον πρώτο τζιαιρό εν να μαι μόνη μου δαμέσαδα. Εγώ εν να τα λέω, εγώ εν να τα ακούω.
Αλλά ντάξει, εν τζαι πειράζει με. Ο κόσμος εν μιτσής. :)
Λοιπόν, καλωσόρισα στη Θεσσαλονίκη και καλή μου διαμονή.
Ο Μικρός Χείμαρρος (που μπορεί να εν μιτσής, αλλά εν ροτσής) σε νέες περιπέτειες.
"Let the game, begin...!"
Χαλόου;;; (όι,εν με βουρά ο χώρκατος!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήε τζαι γουέλ καμ μάνα μου!!!
Θενξ αγαπημένη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καλά νέα αρχή.Είδα και το τελευταίο σου ποστ στο άλλο μπλογκ αλλά θα σου κάμω δαμέ το σχόλιο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα καλοπεράσεις,είμαι σίουρη. 'Οτι και να λέμε και όσο και να μουρμουρούμε όσοι εσπουδάσαμε Ελλάδα ξέρουμε ότι εν απίθανη εμπειρία και ξανά να ήμασταν στην αρχή τα ίδια θα κάμναμε. Κοίταξε να περάσεις όσο πιο καλά γίνεται και να μεν αγχώνεσαι για το μετά κλπ. Να ζήσεις! Να αρκέψεις το πάρτι γιατί σαν το πανεπιστήμιο εν έχει,άσε η Βίσση που λαλεί για τα μαθητικά τα χρόνια, μάλλον ενθα καμέ φοιτητικά.
Όσο για το κυπριακό μπλογκ ως τεως εκπατρισθέντας έχω να πω ότι εν πολλά ωραία να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου με συμπατριώτες σου.
Άτε καλή αρχή!!
(πι.ες: σορι για το τεράστιο κόμεντ)
Καλήν αρχή τζαι στες σπουδες τζαι στο Κυπριακό μπλογκ. Εν είσαι μόνη σου, είμαστε πολλοί δαμέσα που επερασαμεν τα ίδια. Ενεν εύκολο αλλά πιστεψε με, αξίζει τον κοπο....Όι μονο γιατι θα πραγματοποιήσεις το όνειρο σου (ειδα το κόμμεντ σου ποτζει στην Μαριλου) αλλά γιατι θα μάθεις να στεκεσε μονο στα θκυο δικά σου πόθκια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν χρειαστείς τίπο εμείς δαμέ είμαστε :)
*τιπο=τιποτε...
ΑπάντησηΔιαγραφήσόρρυ τάιπο!
@marilou
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τέλεια, εν χάννει, ούλλα εν τέλεια δαμέ προς το παρόν!! Άρκεψα να πορώνουμαι που τα τωρά!!!
(Ναι, όντως, τωρά εδημιουργήθηθκε μου απορία. Η Βίσση, εσπούδασε;;;)
Ούλλοι έτσι μου λεν για την Ελλάδα, τζι άρκεψα τζαι καταλαβαίνω το γιατί. :)
Ευχαριστώ για τις ευχές :)
@Πρασινάδα
Εννεν εύκολο, αλλά νομίζω έννεν ούτε το πιο δύσκολο πράμα στον κόσμο. Στο κάτω κάτω, ούλλοι πάνω κάτω επεράσαν το.
Ναι, τούτο έλεα το που πάντα. Πρέπει να μείνεις μόνος σου για να καταλάβεις τι τέλοσπάντων μπορείς να κάμεις.
Ευχαριστώωω :)
Παντως τζιαι εγω το ίδιο λαλώ με τη marilou! πως δλδ η Βισση εν θα έκαμε φοιτητικά χρόνια γιατί εννοείται σαν τα φοιτητικά εν έσιει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάτες!Η περιπέτεια ένι δική σου τζ'απόλαυσε την με ούλλα της τα...μασκαραλλικκούθκια!! :-Ρ
Τζ όι τωρά που επορώθηκες να μας ξιάσεις εμάς δακάτω...
Ενιγουέυ..Εnjoy ;-)
(Για μένα εν λλίο κάπως να σχολιάζω στα κυπριακά, μια τζ είμαι δαμέ τζ λέω τα τζ ακούω τα ούλλη μέρα! Αλλά εν πειράζει, για συμπαράσταση από τα πάτρια εδάφη :-Ρ)
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ντάξει, εν τζι εν ανάγκη να σχολιάζεις κυπριακά άμα δε σου αρέσει.. :)
Γκριτινγκς φρομ Γκρις