Εισαγωγή στην πανεπιστημιακή πραγματικότητα.

Έχει μέρες να γράψω σε τούτο το μπλόγκ. Υποθέτω πως έκαμα ένα διαχωρισμό ανάμεσα στα μπλόγκς μου.. Το "σοβαρό" μου τζαι τζείνο που γράφω ότι μου κατεβεί. Φυσικά, τζαι στα θκυο εν ότι μου κατεβεί που γράφω, αλλά στο άλλο γράφω παραπάνω αμπελοφιλοσοφίες.. Δαμέ κυρίως τσόφτες τζαι ιστορίες καθημερινής τρέλας. Αρέσκει μου έτσι γιατί εν αφήνω κανένα που τα θκυο. 

Το καθένα έχει το σκοπό της ύπαρξης του.  

Τζαι τωρά που το σκέφτουμαι εν όπως τζαι με τις σχέσεις μου με τους αθρώπους. 

Ένα που τα πράματα που κάμνω πολλά εν να τις διαχωρίζω. Ξέρω ποιος εν ποιος τζαι γιατί εν τζιαμέ που εν τζαι τι θέση έχει μέσα στους "ανθρώπους" μου. Νομίζω έκαμνα το πάντα.

Ένιγουεις. 

Εξεκίνησε κανονικά το πανεπιστήμιο, εξεκινήσαν τζαι οι απεργείες τζαι ούλλα καλά.

Κάμνω πέντε τρίωρα την εβδομάδα συν ένα δίωρο γλώσσα, στο οποίο νομίζω δεν θα ξαναπατήσω γιατί δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. 

Αρχαία κάμνει μας μια που νομίζει είμαστε Λύκειο ακόμα. Θα μας κάμει δυο τέστ λέει και θα μετρά και τη συμμετοχή μας στο μάθημα. Κύριε ελέησον. Εξανακούσατε έτσι πράμα σε ελληνικό πανεπιστήμιο; Εν πειράζει, εν καλή. Εν τζαι σχετικά μιτσιά, θα εν πας τα 45. 

Τωρά κάμνουμε μεγαλογράμματη προς μικρογράμματη γραφή τζαι επήραμεν το πολλά στα σοβαρά, σοβαρά. Εν ωραίο, αλλά εν πρίχτικο γιατί η διαδικασία του για να γίνει προυποθέτει να ξέρεις μια φάουσα πράματα. Κάτι το οποίο στην περίπτωση μου δεν ισχύει. 

Λατινικά κάμνει μας μια που εν λίο στον κόσμο της. Τζείνη εν με απασχόλησε πολλά, αλλά απασχολεί με το μάθημα της. Δεν καταλάβω Χριστό. Πραγματικά, αν μου έβαλλες να θκιαβάσω κινέζικα, καλύτερα ήταν να εκαταλάβαινα. 

Εν μπορώ να καταλάβω πως κάμνουν τζαι απορίες τζαι συμμετέχουν τζ όλας.

Εγώ κάθουμαι τζαμέ όπως το καημένο τζαι νυστάζω, αφού εν καταλάβω τίποτε. Κάτι πρέπει να κάμω με τούτο νομίζω, αλλά εν ταράσσω να πάω να θκιαβάσω τζαι τίποτε πέρκι θυμηθώ καμιά λέξη. 

Μεσαιωνικά... Τούτος ο τύπος εν πολλά ωραίος. (ΝΟΤ)

Εν σίλιων χρονών (είπε μας τζαι πότε εγεννήθηκε αλλά τωρά εν αθθυμούμαι) τζαι έχει την ικανότητα να μιλα ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ. Μέχρι πριν λίο τζαιρό ενόμιζα πως εννεν ανθρωπίνως εφικτό τούτο το πράμα. Έτο που εν όμως. 

Μα τρείς ώρες ρε κουμπαρε;

Ασπούμε, την πρώτη μέρα, στο πρώτο μάθημα εκράτησε μας τζαι είκοσι λεπτά μετά που το τέλος.

Τη μια ώρα, εμίλαν για τον εαυτό του.

Την άλλη, έλεε για την παιδεία στην Ελλάδα τζαι για το νόμο πλαίσιο. (Τζαι έλεε τζαι ότι μπαίνει φέισμπουκ με ψευδόνημο τζαι θκιαβάζει τι λαλούμε για λλόου του) 

Τζαι την τελευταία επήε να μπει λίο στο θέμα, αλλά εν τα κατάφερε γιατί έλεε μας άσχετες ιστοριούες για τους Βυζαντινούς που επηένναν με τη μια τζαι με την άλλη τζι εγίνουνταν βασιλιάδες. 

Ζω για τα τελευταία δυο όμως...

Γλωσσολογία κάμνει μου μια που εν τέλεια τέλεια.!!! Εν μιτσικουρού τζαι τούτη (οι να νομίσετε τίποτε, καμιά 40αριά εν να εν τζαι τούτη, αλλά μες τους δεινόσαυρους...) τζαι εν πάρα πολλα συμπαθητικούλα!! Εν η μόνη που χρησιμοποιεί τζαι την τεχνολογία στο μάθημα της, τζαι δια μας τζαι σημειώσεις που το ίντερνετ τζαι είπε μας αν θέλουμε κάτι να της στέλλουμε ήμεηλ τζαι ξέρωγω. (Τζαι οι άλλοι έχουν ήμεηλ, αλλά νομίζω εν τους κόφτει τζαι τόσο πολλα να το κοιτάζουν).

Το μάθημα εν τέλειο, επορώθηκα που την πρώτη μέρα τζαι αρέσκει μου γιατί εν μιλά μόνη της, κάμνουμε τζαι συζητήσεις ώρες ώρες. 

Και τέλος 

Εισαγωγή στη Νεοελληνική Φιλολογία. Τούτο νομίζω εν να εξελιχθεί στη μεγάλη μου αγάπη. Στο πρώτο εξάμηνο εν να εν λίο βαρετό γιατί εν να εν ούλλο εισαγωγές τζαι ξέρωγω, αλλά εν παίζει ρόλο. Φτάνει που έχει λογοτεχνία μέσα! Τούτη που μας κάμνει εν λίο στον κόσμο της, σαννα τζαι θωρεί φαντάσματα, συγγραφείς που πλανιούνται στον αέρα τζαι μιλούν της... Εν καλούα όμως τζι έχει τζαι χιούμορ. Τζαι με τούτη κάμνουμε συζήτηση. 

Την πρώτη φορά έδωκε μας ένα ποιήμα της Δημουλά τζαι κάτι εσχολιάσαμε πάνω του. Μάνα μου ρε. Αρέσκει της ο Ελύτης. Εκατάλαβα το. Εν να την συμπαθήσω πολλά αλόπως τούτην. 

Φυσικά νομίζω τούτο το μάθημα εν να προτιμούσα να το κάμνει άντρας. 

Τζαι να εν γύρω στα 45, να εν τζαι ωραίος τζαι να θκιαβάζει ωραία.. Ποτζίνους τους τύπους που ζουν για τη λογοτεχνία. Ήταν να γράφει τζιόλας. Ντα, έτσι εφαντάζουμουν τον καθηγητή μου, αλλά τζαι τούτη που έππεσε καλή εν. Χαχα.

Ήταν να γράψω τζι άλλα για άλλα πράματα, αλλά εν να βαρεθείτε να θκιαβάζετε, οπότε ονομάζω το πόστ κάτι του στυλ "μαθήματα" τζι αφήνω το δαμέ. 

Cheers! :)