Η "αθλητική" πλευρά ενός ΜΧ

Έβλεπα το "Bend it like Beckam" πριν (πάλε) τζαι εσυνειδητοποίησα ότι επεθύμησα πάρα πολλά τον στίβο. Ναι, εν άσχετα μεταξύ τους, αλλά συνδέουνται με συνειρμικές σκέψεις. 

Βασικά, επεθύμησα any kind of sport. 

Όταν ήμουν τέλεια μωρό, επήεννα κολύμπι (ούλλα τα μωρά παν, χαλόου). Τζαι μπαλέτο. (Επίσης ούλλα τα μωρά παν.) Κάποια δεδομένη στιγμή, γύρω στην τετάρτη τάξη, αποφάσισα ότι εν μου αρέσκουν με το ένα με το άλλο. Τζαι επαρέτησα τα. 

Έτσι λοιπόν, εξεκίνησα τένις. 

Την εποχή του τένις, (ήμουν ακόμα δημοτικό), έπαιζα ούλλη μέρα μάππα, τζαι ήμουν το πιο γρήγορο μωρό μες το σχολείο. Έβαλλα κάτω αγόρια (τζ επίσης, εβάλλαν με μες τις ομάδες τους όταν επαίζαν μεταξύ τους μάππα *proud*) Οι δασκάλοι γυμναστικής εστέλλαν με στους επαρχιακούς, αλλά εν έκαμνα τζαι σπουδαία πράματα (γιατί είχε μωρά που επηένναν προπόνηση τζαι οι δικοί μου εν εθέλαν να με στείλουν που έτσι μιτσιά). 

Μετά που κανένα δυο χρόνια, έγινε της μόδας το τένις εξαιτίας του Παγδατή. Που τέσσερις που ήμασταν στην ομάδα μου, εγίναμε δεκατέσσερις. Άρκεψα να βαρκούμαι, γιατί την παραπάνω ώρα αντί να παίζουμε εμαζέφκαμε μάππες που εσύρναν οι άλλοι τζαι εσυνειδητοποίησα ότι πλέον το τένις για τον προπονητή μου έγινε επιχείρηση για να φκάλλει λεφτά, τζαι εν τον έκοφτε αν μάθουμε ή οι. Τζαι ότι που τζαμε τζαι τζει ήταν να εν μπορινγκ. 

Την ίδια περίοδο (δηλαδή κάπου στη δευτέρα γυμνασίου) εστείλαν με στους επαρχιακούς (πάλε) να τρέξω εκατοστάρι ή διακοσάρι εν θυμούμαι, τζαι άλμα εις μήκος. 

Επήα τζ εφκήκα τρίτη που τη σειρά μου (not bad) τζαι πέμπτη που την τελική σειρά. 

At that time, είδε με ένας προπονητής τζαι εκόντεψε μου. Ερώτησε με αν πάω προπόνηση κτλ, τζαι στο τέλος είπε μου "Έλα την Τετάρτη να σε δω". 

Επήα, έφκαλε μου τον κώλο μου που την πρώτη μέρα, αλλά ήμουν ο πιο ενθουσιασμένος άνθρωπος στον πλανήτη. Επήεννε τζ ένας φίλος μου προπόνηση (νομίζω είχαμε τον ίδιο προπονητή) τζαι επηένναμε μαζί με τα πόθκια. Σχεδόν κάθε μέρα. 

Κάποιες φορές εσταματούσαμε στον Πυργά μετά την προπόνηση τζ επιάνναμε παγωτό, τζαι άλλες επηένναμε μακ ντόναλτς (χαχα, ναι εν πολλά αντιφατικό).

Στην αρχή εχρησιμοποιούσα τα κανονικά μου αθλητικά. 

Μα μια τέλεια μέρα, είδα τον να έρκεται με θκυο φωσφοριζέ πράματα... ΣΠΑΙΚΣ. 

Ουάου. Ήταν τότε που επροσπαθούσε να κατασταλάξει για το αν είμαι 200άρι ή 400αρι (γιατί για τα 100 ακόμα τζαι αν ήμουν καλή ήταν out of my league). 

Είπε μου ότι κάμνω τζαι για πιο μεγάλες αποστάσεις, αλλά επειδή είμαι always αναιμική, εν θα ήταν καλό. Πρώτα έπιαννα σπάικς που τζαμέ, εδιούσε μου ο κόουτς, τζαι μετά επήα τζαι αγόρασα δικά μου.

Είχα δικά μου σπάικς!!!! Ουάου. 

Φυσικά, εν τα εχρησιμοποίησα παραπάνω που τρεις φορές...

Τζείνη την περίοδο είχα κάποια προβλήματα υγείας (σωματικής και μη) τζαι έπρεπε να σταματήσω.

Βασικά, εν έπρεπε. 

Εσταμάτησα γιατί εν ήθελα να βλέπει ο προπονητής μου τα σημάδια μου.

Τζαι γιατί εκουράζουμουν πάρα πολλά εύκολα. 

Εσταμάτησα όμως, τζαι εξαφανίστηκα για πάρα πολύ καιρό.

Εν είχα καν προλάβει να πάω σε decent αγώνες. Ήταν τέλος της άνοιξης, τζαι ήταν να με στείλει στους καλοκαιρινούς. 

Κοιτάζοντας πίσω, νιώθω απίστευτα ηλίθια που εσταμάτησα.

Φυσικά, εννεν μόνο την προπόνηση που εσταμάτησα τότε. 

Εσταμάτησα να ζω. Για αρκετό καιρό. 

Όπως και να 'χει, ώρες ώρες λείπει μου πολλά. 

Το τρέξιμο πάντα έκαμνε με να νιώθω καλά, ο ήχος των παπουτσιών όταν τρέχουν εν που τους αγαπημένους μου ήχους, το ταρτάν τζαι μόνο που το θωρώ στην τηλεόραση κάμνει με να χαίρουμαι. 

Εν είμαι ο αθλητικός τύπος (υπήρξα κάποτε, τωρά εν έχω υπόθεση) αλλά λείπει μου πολλά τούτο το αθλητικό mode. 

Θέλω να ξαναξεκινήσω τρέξιμο.

Ή ξέρωγω κάτι άλλο. Έλεα πως ήθελα να ξεκινήσω καράτε. 

Why not? 

It's never too late, νομίζω. 

Ίσως απλά πρέπει να πιάσω ένα σκύλο για να αναγκάζουμαι να τον παίρνω βόλτα. 

Τζείνο το "που Δευτέρα δίαιτα"; 

Πρας, βάλε τζαι που Δευτέρα γυμναστική. ;)