Faith in Humanity restored στην πολυκατοικία μου

Aloha people! 

It's been ages, ξέρω το. Το θέμα εν ότι εν ξέρω ακόμα τι ήταν τζείνο που με εσταματούσε που το να ανεβάσω αναρτήσεις τζαι που μπορεί να με σταματήσει ακόμα τζαι τωρά. 

Εν έχω χρόνο.. Μμ.. Πολλά χαζή δικαιολογία, τζαι όι, για ούλλα υπάρχει χρόνος άμα θέλεις (έστω τζαι αν λέω ότι για να προλάβω τούτα ούλλα που θέλω να κάμω τούτο τον καιρό η μέρα πρέπει να αποκτήσει τις διπλάσιες ώρες-τζαι μάλλον ο οργανισμός μου τις τετραπλάσιες αντοχές-υπομονή).

Όπως και να 'χει, I'll figure it out, τζαι όταν μάθω εν να σας πω.

Να σας πρήσω λίο με τα νέα μου; Οκ.

Την περασμένη εβδομάδα είχε φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, έλυσα μες τα σινεμά τζαι είδα σύνολο 16 ταινίες. Εμπορούσα να δω παραπάνω, αλλά άτε, είχαμε τζαι μια σχολή.

Εξεκίνησα πιάνο τζαι εξεκίνησε τζαι ο Hanon να με βασανίζει αλλά χαλάλι! 

Τζαι τρέξιμο, τζαι τρέξιμο, αλλά βασικά προτιμώ να πηέννω στο λιμάνι τωρά που άννοιξε ο καιρός τζαι να θκιαβάζω αντί να κωλοχτυπιούμαι. 

Έπιασα ποδήλατο τζαι η ευκολία στις μετακινήσεις μου εβελτιώθηκε σημαντικά, πλας ο καιρός εν τέλειος για ποδηλατάδες μπάι δε sea. 

Τούτες οι μέρες, εν οι πιο τέλειες μέρες του κόσμου, όσον αφορά τον καιρό. 

Μπλε ουρανός, μπλε θάλασσα, ήλιος αλλά όι πύρουλος... Παράδεισος ;)

Τις τελευταίες μέρες έκαμα μια σημαντική ανακάλυψη. 

Τελικά εν εχάθηκε το φιλότιμο. 

Τζαι εν πολλά σημαντικό τζαι σιέρουμαι που το λέω. 

Τζαι τούτο φαίνεται που τέλεια απλά τζαι τέλεια καθημερινά πράματα.

Ασπούμε τις προάλλες, επήεννα σπίτι τζαι την ώρα που έφταννα στην πόρτα εφκάιναν κάποιοι άλλοι. Την ώρα που έφτασα τζαμέ, έκλεισε η πόρτα τζαι ήταν ένας κύριος έξω, μόλις είσιε φκει. Επήα να σιχτιρίσω που μέσα μου που εν επρόλαβα την πόρτα, τζαι ώσπου να κάμω την κίνηση να ανοίξω το σακίδιο μου να φκάλω κλειθκια γυρίζει τζείνος τζαι λέει μου "Μην κουνιέσαι", έφκαλε τα κλειθκια του τζαι άνοιξε μου να μπω. Μάνα μου ρε.

Ή μια άλλη φορά, επήεννα με το ποδήλατο, τζαι εν λίο ζόρι να το ανεβάσεις πέμπτο όροφο με το ασανσερ επειδή εν μιτσί. Επέτυχα πάλε εναν μιτσή στην πόρτα, άνοιξε μου τζαι εμπήκα μέσα τζαι εβοήθησε με. Το ασανσέρ επήε πρώτα στον όροφο του, αλλά έμεινε μέσα να με βοηθήσει να το φκάλω τζαι μετά επήε σπίτι του.

Μάνα μου ρε x2. 

Τζαι γενικά, πιάνουν σε στην κουβέντα, λαλούν σου καλημέρα, χαμογελούν σου... 

Faith in humanity restored ;)

Όπως τζαι στο σούπερμαρκετ, που γίνουνται διάφορα τέθκια. 

Με κυρίες που ξιχάννουν τα κλειθκιά τους, τζαι βουρούν τες να τους τα δώκουν τζαι ξέρωγω. 

Τελικά ίσως να μεν είμαστε τόσο απαίσιοι. 

Ίσως πάλε να είμαστε, απλώς να μεν μας φαίνεται.