Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

What the hell am I doing here?

Εξαφανίστηκα, ξέρω το τζαι νομίζω πως έκοψα πίσω...
Μόλις ήρτα που τες Αγγλίες άρκεψα να θκιαβάζω μπλογκς μανιακά, αλλά κάτι με κρατά που το να κάμω κόμεντς. Ένιξερω, είμαι σε περίεργη φάση, θα επιστρέψω δριμύτερη όμως, αι πρόμις.

Νιώθω πάλε τζείνο το πράμα που με πιάνει ώρες-ώρες που έχω τριάντα εκατομμύρια πράματα μες τον εγκέφαλο μου τζαι θέλω να τα πω, να τα φκάλω σε κάποιον αλλά εν τα καταφέρνω ποττέ, γιατί ή τζείνος ο κάποιος τη δεδομένη στιγμή ένεν αβέιλαμπολ ή απλά εν μου φκαίνει τζαι μινίσκουν ούλλα να τρων τον εγκέφαλο μου.

Σιγά-σιγά η Θεσσαλονίκη γίνεται σπίτι μου.
Το δωμάτιο μου μυρίζει σαν εμένα, οι τοίχοι μου αρκέφκουν να γεμίζουν με τα μασκαραλλικκούθκια που κολλώ πάνω, έκαμα τζαι κερδοκάρτα του σούπερμαρκετ...
But still κάτι εννεν σωστό. Κάτι εν αντικανονικό.
Σπουδάζεις ρε φίλε κάμε κάτι.

Εν έχω φίλους δακάτω. Εν έκαμα ακόμα τζι ένιξερω αν θα κάμω ποττέ.
Ένιξερω αν είμαι πολλά σνομπ τζαι γι αυτό, απλά εν ήβρα κανέναν να κολλήσουμε ρε κουμπάρε, να μου κάμει κλικ τζαι να μου φατσάρει.
Εν φκαίνω έξω, εν πηέννω σε σπίθκια να παίζουμε επιτραπέζια, εν πάμε σε καφέ σίλιες ώρες... Εν έχει έτσι πράματα... Λείπει μου πολλά τούτο το πράμα...

Επίσης, κάμνω δεύτερες σκέψεις για τη σπουδή μου.
Μπορεί να τα παρατώ λλίο επειδή τα ήβρα σκούρα ή επειδή κάποια πράματα δαμέσα δα εν μου αρέσκουν. Φοούμαι με λλίο με τούτο το πράμα τζι ένιξερω τι εν να κάμω στο τέλος.
Πριν λίο τζαιρό εσκέφτουμουν να κάμω μεταγραφή πανεπιστήμιο Κύπρου. Μα εννεν λύση τούτο.

Ύστερα εσκέφτηκα να ξαναδώκω τζαι παγκύπριες, να βάλω άλλο πράμα πρώτη επιλογή.

Τζαι μετά εσκέφτηκα ότι εν ξέρω ήντα πράμα εν να ήταν τζείνο το άλλο που ήταν να έβαλλα.

I mean, εν απέτυχα πέρσυ.
Ίσα-ίσα, εσυνέβηκε το ακριβώς αντίθετο.
Επέρασα στην πρώτη μου επιλογή τζαι σχολή τζαι πόλη.

Ε ναι, μα γιατί τωρά εν μου αρέσκει;
Ε πε μου τζ εσύ.

Στις αρχές του Νιόβρη που επήα Κύπρο, έλεα της μάμας μου ότι εν μπορώ να πιστέψω πως ένας άθρωπος που κάμνει τον ψυχολόγο σε ΟΥΛΛΟ τον κόσμο που τα πέντε του, εν μπορεί να τον κάμει του εαυτού του.

Περνά μου το ψυχολογιλλίκκι εντωμεταξύ, τζαι εσκέφτουμουν το μέσα στις επιλογές μου ΑΝ ξαναδώκω παγκύπριες.

Απλά ώρες ώρες αναρωθκιούμαι τι ήρτα να κάμω δαμέσα δα τζαι τι δουλειά έχω εγώ με τους φιλολόγους.

Εν είμαι φιλόλογος εγώ.

Είμαι ερασιτέχνης. Με την έννοια της ετυμολογίας. > Εραστής της τέχνης.

Είμαι συγγραφέας.

Εν είμαι φιλόλογος.

Η μήπως είμαι....; 

11 σχόλια:

  1. Δωσε χρόνο στον εαυτό σου ρε! Η Ρώμη εν τζαι εχτίστηκε σε μια μερα.
    Το να σπουδάζεις εξωτερικό, εστω τζαι αν εξωτερικο=Ελλάδα στην περίπτωση σου, εν μεγάλη τζαι επιμορφωτική εμπειρία. Δωσε χρόνο, τζαι ευκαιρίες.

    Οσων αφορα το τι σπουδάζεις, τουτο εν άλλο θέμα. Στην Αμερική έσhεις επιλογες αλλάγης...ενω τζαμε όι τόσες...Ενιξερω τι να σου πω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κόρη ντοντ γκιβ απ!Κράτα γερά.
    Σιγά σιγά θα έβρουν ούλλα το δρόμο τους,και λαλώ το για να το ακούεις και συ και γω.
    Όσο για την σπουδή, ούτε το πρώτο εξάμηνο εν επέρασε ακόμα, μεν βιάζεσαι,μεν πνίεσε (ναι και 'γω πρέπει να το ακούσω τούτο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πι.ες καρτερούμε ποστ με τις περιπέτειες σου στην Αγγλία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τζαι όι να ξεχάσεις το ήμεϊλ σου στον Άγιο Βασίλη!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εν έσιεις ιδέα ΠΟΣΟ σε καταλάβω...πραγματικά. Every fucking word...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Πρασινάδα
    Διώ του χρόνο, γι αυτό τζαι εν να κάτσω δαμέ να λύσω τουλάχιστον ακόμα κανένα θκυο χρόνια πριν αποφασίσω ότι: εν κάμνω μάνα μου εγώ για έτσι πράματα...
    Εν να 'θελα να μπορούσα να κάμω ένα τουρ σε ούλλα τα πανεπιστήμια του κόσμου τζαι ούλλες τις πόλεις, να δω τι μου φατσάρει τζαι να κάτσω τζαμέ. Γίνεται; Χαχαχα

    Ντοντ γουόρι, εν να του γράψω τζαι του Άγιου. :)

    @Μαριλουλούδιν
    Όπως είπα και στην Πρας από πάνω, εν τζαι βιάζουμαι, απλά νιώθω ότι πέφτω τζι εν μου αρέσκει.

    Πι ες: Σύντομα θα έχετε νέο πόστ ;)

    @Ξενοφίλιος
    *Sigh*

    Καλό βράδυ ττου όλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν χρειάζεται να είσαι φιλόλογος ούτε συγγραφέας, για να μπορέσεις να κάνεις αυτό που είδη έχεις αρχίσει μικρούλα μου. Χρειάζεται απλά, να σ΄ αρέσει, να σε γεμίζει, να σου δίνει ζωή. Και νομίζω πως, θα σου δώσει..μην βιάζεσαι..!!

    "You are a writer. That's what you are"
    Καλημέρες!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεια σου, συναδέλφισσα.

    Λοιπόν, από τη Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης να πας στη Φιλοσοφική της Κύπρου, και μάλιστα κατ' επιλογήν, είναι κάπως κουφό, δεν βρίσκεις; Και αυτό σου το λέει μια απόφτοιτος της Κύπρου, επιτυχημένη στην επαγγελματική της ζωή κατά τα άλλα, μπορώ να πω - να μεν παρεξηγηθώ ως αππωμένη, παρακαλώ. Εννοώ έχεις ΤΟΥΣ καθηγητές στο Αριστοτέλειο, δαμέ τι θα ερχόσουν ακριβώς να κάνεις;

    Μπορεί να μην προσαρμόστηκες ακόμα. Μπορεί να μην τα βρήκες όπως τα περίμενες - ποτέ δεν είμαστε ικανοί για μια μόνο επιστήμη/γνώση και δύσκολο να γνωρίζουμε στα 17 μας τι θέλουμε να γίνουμε με τόση βεβαιότητα. Αν μας κάτσει, καλώς.

    Οπότε, χαλάρωσε και πέρνα καλά. Γνώρισε κι άλλο την πόλη, τους ανθρώπους της και διάβασε από το ευρύ πεδίο της επιστήμης σου ό,τι πραγματικά σε τραβά. Και θα δεις και θα πράξεις αναλόγως. Μη βιάζεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ναι δώσε του λίγο χρόνο!
    φίλους θα κάνεις σίγουρα...απλά να είσαι open to new experiences!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Aurora
    Μα τζι εμένα φαίνεται μου, από κουφό μέχρι και ηλίθιο. Απλώς είναι μια από τις επιλογές μου. Γιατί είχα το πει που την αρχή εξάλλου. Αν δε μου κάτσει, εν τζι εν να μείνω να πεθάνω. Φυσικά, προς το παρόν εν επέθανα... Απλώς απογοητεύτηκα λίο. Ίσως παραπάνω απ'όσο επερίμενα. Γιατί επερίμενα το, εν τζ εν ότι ήρτα χωρίς να έχω ιδέα.
    Η αλήθεια είναι, ότι και οι συμφοιτητές μου τα ίδια λεν. Ότι εψιλοαπογοητευτήκαν, τζαι ότι αν είχαν την ευκαιρία του 10% ήταν να το σκεφτούν και άλλα τέτοια.. Ξέρω κι εγώ...

    Ε ναι.. Αυτό σκοπεύω να κάμω βασικά.. Αλλά προς το παρόν, μετρώ τις μέρες να ρτω πίσω...

    @Rania
    Όσο χρόνο θέλει.. ;)
    Ε, τώρα να δούμε ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ε ναι, η φιλολογία είναι ένας τομέας που κάπως σε πληγώνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή