Καλημέρα!

Σήμερα το πρωί εξύπνησα που το χάραμα.
Εσκέφτουμουν να πάω για τρέξιμο αλλά εβαρέθηκα.
Βασικά εβαρέθηκα να ντυθώ, αν εμπορούσα να πάω με τις πυζιάμες εν να επήεννα.

Ετζοιμήθηκα ακόμα καμιά-δυο ώρες τζαι μετά εξύπνησα πάλε.
Εν θα σχολιάσω τι έβλεπα στον ύπνο μου, ο εγκέφαλος μου έσιει κάποιο θέμα με το τι κάμνει process στο υποσυνείδητο μου. Oh well.

Εσηκώθηκα γύρω στο μεσημέρι (δηλαδή πριν καμιά ώρα) τζαι άνοιξα ούλλα τα παράθυρα.
Διάπλατα.
Έσιει ήλιο! Εν Κυριακή, τζαι εν μια νέα μέρα. Τζαι έσιει ήλιο!

Έβαλα μουσική τζ εσύναξα τα πράματα μου που ήταν πετάμενα ποτζεί ποδά.
Ο κόσμος εν πιο όμορφος τζαι λιγότερο τρομακτικός με το φως της μέρας.
Έχω διάφορο θκιάβασμα να κάμω, αλλά εν πειράζει.
Δώδεκα χρόνια σχολείο εν με έκοφτε, γιατί να με κόφτει τωρά; Χαλάρωσε.

Μετά, έκαμα την πιο τέλεια ομελέτα του κόσμου.

Σε λίο εν να ντυθώ τζαι να φύω.

Μάλλον εν να πάω στην Άνω Πόλη να φκάλω φωτογραφίες.
Μπορεί να πάω τζαι στο λιμάνι. Εν ξέρω. Εν να δω.
Μπορεί να μεν πάω τζαι πουθενά που τούτα που λέω. 


Καλημέρα, είπα σας;


Καλημέρα!