"Σημασία έχει να παραμείνεις άνθρωπος."

"Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα- δύσκολοι καιροί. 
Και θαρθούνε κι άλλοι."

Είναι, ναι. 
Δύσκολοι. Τζαι ζόρικοι. 
Τζαι εν ξέρουμε τι εν να μας ξημερώσει αύριο. 
Πού πατούμε. Τι γίνεται. Τι εν να γίνει.   

Να σου πω κάτι όμως;
Αρνούμαι να καθορίζουν τη ζωή μου ένα μάτσο χαρτούθκια που λιώνουν μες το πλυντήριο.  

Εν σημαντικά τα χαρτούθκια, ναι. Όσο πουστοχατα τζαι να 'ναι. 
Εκάματε κόπους, τζαι θυσίες. Τζ εσύ, τζαι οι γονιοί μου τζαι οι παππούδες μου τζαι ούλλοι, για να τα έσιετε τζαμέ που τα είχατε τζαι να έσιετε τη ψευδαίσθηση της ασφάλειας που προσφέρουν. 

Αλλά ξέρεις κάτι ρε φίλε;

Έτο τζ ελείψαν τα χαρτούθκια. 

Έσιει πιο σημαντικά πράματα που τα χαρτούθκια που λιώνουν μες τις τζέπες μας.  
Πιο σταθερά. Πιο ισχυρά. Τζαι το θέμα εν να μεν τα χάσουμε ΤΖΑΙ τζείνα. 
  
Εν πάμε καλά. Καθόλου. 
Εν ξέρουμε τι εν να γίνει αύριο, τζαι πώς, τζαι ποιος τζαι γιατί. 

Εγώ έμεινα με 40 ευρώ που ετράβησα εχτές. Στο λογαριασμό μου είχα να περάσω ως το τέλος του μήνα (τζαι λλίο παραπάνω, γιατί εν είμαι άθρωπος που πετάσσει λεφτά ποτζεί ποδά συνήθως). 
Σήμερα οι ATM αρνούνται να μου δώσουν πακκίρα τσακκιστή. 
Ένιξερω ως πότε εν να πάει τούτο το πράμα τζαι εν ξέρω τι εν να γίνει πάρακατω. 
Θεωρητικά μιλώντας, αν οι τράπεζες μείνουν κλειστές για πάντα (τζαι most probably τούτο εν να γίνει), έχω 40 ευρώ για να περάσω ως τις 26 του Απρίλη που εν να πάω πίσω Κύπρο. 
(Πρακτικά εν γίνεται να συμβεί τούτο το πράμα-I'm just saying) 

Αλλά τι;      

Αλλά η ζωή εν σταματά δαμέ. Με κανένα τρόπο τζαι για κανένα λόγο. 
Τζαι αν τα παρατήσουμε τωρά, απλά είμαστε άξιοι της μοίρας μας. 
Τζαι το γεγονός ότι εξιχάσαμε τα άλλα σημαντικά τζ εμείναμε να θωρούμε τα χαρτούθκια, εν τούτο που μας έφερε δαμέ που μας έφερε.  

Εν καταλάβω που οικονομικά ρε. Ενιξέρω.
Στο σχολείο την ώρα του μαθήματος ή έπινα γαλατάκι τζ επεριχάριζα με το διπλανό μου η ετζοιμούμουν ή εν ήμουν καν μες την τάξη.

Τζείνο που ξέρω όμως, εν ότι τα πράματα που μας εφέραν δαμέ που μας εφέραν, εν πράματα πιο πάνω που μαθηματικές εξισώσεις τζαι υπολογισμούς. 
Τζαι αν δεν τα σάσουμε τούτα πρώτα, εν πρόκειται ποττέ να διορθωθεί, τίποτα. 

Βλέπω χαρτούθκια να μας κυβερνούν, χαρτούθκια να ελέγχουν τη ζωή μας.
Χαρτούθκια να μας προκαλούν πανικό τζαι να μας κάμνουν να φρικάρουμε. 
Χαρτούθκια να μας στερούν τα όνειρα μας. 

ΧΑΡΤΟΥΘΚΙΑ ΡΕ. 

Εξακολουθούν να εν ΜΙΑ ΜΑΤΣΑ ΚΩΛΟΧΑΡΤΑ. 
Που λιώνουν στο πλυντήριο.
Που αν τα πατήσεις σηίζουνται.
Που τα τρων οι ποντιτζες. 

Αρνούμαι να με καθορίζουν ως άθρωπο μια μάτσα ΧΑΡΤΟΥΘΚΙΑ. 

Ή ακόμα χειρότερα, ενας φάκιν πλασματικός αριθμός μέσα σε έναν υπολογιστή.

ΣΟΡΥ, αλλά αρνούμαι. 

 

Θαρθεί καιρός που θα αλλάξουν τα πράγματα. 

Να το θυμάσαι Μαρία.