Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

"Πες μου τελικά τι είναι πιο σημαντικό...

τ'αστέρια να κοιτώ ή να είσαι εσύ ένα αστέρι;"

Πριν ακριβώς ένα χρόνο, εκάθουμουν στο λιμάνι με μια φίλη μου, εμιλούσα της για τον Μιχάλη τζαι είπα για πρώτη φορά out loud, ότι "βασικά" εν ψυχολογία που ήθελα να πάω.
Μέχρι τότε εν το είχα πει ποττέ, σε κανέναν. Έχω την εντύπωση πως ούτε στον εαυτό μου το έλεα. "Εσύ; Ψυχολογία; Άσε μας."

Φέτος, μπήκα στη σχολή μου το πρωί για να δω την φάτσα μου να καπαρτίζει στο "Hall of fame" του πανεπιστημίου όντας μια από τους τρεις πρωτεύσαντες των πρωτοετών ψυχολογίας - μη χέσω.

Life is unexpected.

Τζαι τούτη η μέρα εν το πιο δυνατό παράδειγμα.

Που τον Μιχάλη εν έχω πολλές μνήμες.
Θυμούμαι να είμαστε μωρά τζαι να παίζουμε μικρούς γιατρούς στο δωμάτιο του.
Τζαι να γελά. Πάντα να γελά.  Να γέρνει το κεφάλι πίσω, σα να κάμνει πρόποση στη θεότητα του γέλιου, να μισοκλείνει τα μάτια τζαι να γελά. Να γελά...
Ύστερα εμεγαλώσαμε. Τζαι εν μας ετραβολοούσαν πλέον οι μεγάλοι στα τραπέζια που εκάμναν τζαι στους καφέδες που επίναν για να πάμε να παίξουμε...

Τζαι ύστερα έφυε. Τόσο ξαφνικά. Τόσο άδικα.

Τζαι εν επρόλαβα να τον ρωτήσω αν με θυμάται ακόμα.
Αν θυμάται που με επρόσεχε. Που επαίζαμε μικρούς γιατρούς.
Που έκαμνε η μάμα του κανελόνια όταν επηένναμε σπίτι τους.
Που ήμουν μωρό τζ εσιέρουμουν που μου εδιούσε παραπάνω σημασία που τους άλλους.
Που εβουρούσαμε πάνω σε κάτι γρασίθκια σε κάτι γενέθλια.

...
 



"Αφού εγώ θα 'μαι σ' ένα απ' αυτά, κι αφού θα γελάω σ' ένα απ' αυτά, τότε για σένα θα είναι σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. Θα έχεις εσύ αστέρια που ξέρουν να γελάνε! Και γέλασε πάλι. Κι όταν θα 'χεις παρηγορηθεί (πάντα έρχεται η παρηγοριά), θα είσαι ευχαριστημένος που μ' έχεις γνωρίσει." 
Μικρός Πρίγκιπας
13-03-12








3 σχόλια:

  1. se ena post palia egrapsa gia ton Maki mou..o kaliteros mou filos pou efien sta 33 tou. ksereis akoma jai twra en pollopisteukw oti en tha tou ksanamilisw akoma jai an perasan tosa xronia. nomizw peripezei me jai enna rtei na me peripeksei pale. alla ok..dkiavazw ama niwthw etsi mikro prigkipa. koudounizoun ta astra pou panw jai vriskw mian pariorkan. jai lalw tou gia tin zwh mou jai jeinos akouei me. kanenas en feukei an den ton theloume emeis na fyei. kanenas! kalimera

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι άνθρωποι φεύκουν μόνο όταν τους ξεχάσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. i got that tummy numbing feeling twra.
    it's so so so sad and ugly.

    ΑπάντησηΔιαγραφή